شخصیت‌شناسی از روی رنگ لباس
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۴۷۵۲
فرارو- به عقیده طراحان لباس و صاحب نظران صنعت مد، مطالعات تجربی نشان می‌دهد که علاقه به رنگ خاص در انتخاب پوشش می‌تواند با شخصیت افراد در ارتباط باشد.
به گزارش فرارو و به نقل از سایکولوژی ریویو، اگرچه امکان دارد شما در کمد لباستان رنگ‌های مختلفی داشته باشید. روزهای مختلف، لباس‌هایی با رنگ هایی متفاوت بپوشید اما بی شک به یک رنگ لباس کشش بیشتری دارید؛ حتی اگر خودتان هم متوجه آن نباشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در مد سیاه یکی از جدی‌ترین و رسمی‌ترین رنگ‌هاست. اگر بخواهیم در مورد رنگ لباس و روانشناسی شخصیت صحبت کنیم باید بگوییم که «سیاه» رنگ مورد علاقه افرادی است که شاخص شخصیت آنها قدرت، جدی و با صلابت بودن و هوش و استعداد است. شاید به همین خاطر در اغلب دانشگاه‌های سرتاسر دنیا رنگ کلاه فارغ‌التحصیلی سیاه است. سیاستمداران نیز برای نشان دادن اقتدار خود به رنگ تیره و مشکی تمایل بیشتری دارند.
خاکستری؛ قاطع و بیطرفبه عقیده طراحان لباس «خاکستری یا طوسی» رنگ تعادل است، نه تیره و نه روشن. اگر فردی در کمدی لباسش بیش از هر رنگ دیگر لباس‌های خاکستری داشته باشد به این معنی است که چندان اهل جلب توجه و خودنمایی نیست. در عالم سیاست هم بیشتر افراد که واسطه مذاکرات هستند از این رنگ استفاده می‌کنند.
زرد؛ ماجراجو و خلاق«زرد» رنگ خورشید، شادی و سرخوشی و خنده است. طبق تحقیقات انجام شده رنگ زرد باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود، سرعت متابولیسم را افزایش می‌دهد و اطرافیان را سر ذوق و شوق می‌آورد. علاوه بر این رنگ زرد توجه و تمرکز را زیاد می‌کند به همین خاطر اغلب برای طراحی بیلبوردها، سایت‌های تبلیغاتی، علائم نشان دهنده راه و جاده و خطوط خیابان از آن استفاده می‌کنند.
از نظر رابطه رنگ لباس و روانشناسی شخصیت کسانی که طیف‌های مختلف رنگ زرد را می‌پوشند عموما افرادی فعال، خلاق و کسانی هستند که خیلی سریع به چیزی عادت می‌کنند. زرد پوشان ماجراجو هستند، رویاهای درخشان در سر دارند و همواره آماده کشف و تسخیر هستند.
سفید؛ مرتبرنگ «سفید» سمبل آزادی، معصومیت و پاکی و سادگی است. شاید به همین دلیل اغلب افراد زمانی که تصمیم می‌گیرند فصل تازه‌ای را در زندگی خود آغاز کنند سفید می‌پوشند مثل مراسم ازدواج. رنگ سفید افراد معتبری که عاشق آزادی هستند و خوش‌بینانه به زندگی نگاه می‌کنند را جذب می‌کند.
از نظر رابطه روانشناسی رنگ سفید در طراحی لباس و روانشناسی شخصیت کسانی که عاشق لباس‌های سفید هستند افرادی مرتب و شسته و رفته هستند که تلاش برای رسیدن به کمال را دوست دارند. به طور کلی رنگ سفید به تیپ‌های شخصیتی مختلف می‌خورد و به عنوان یک رنگ خنثی به ندرت دیگران را دفع می‌کند.
صورتی؛ خوش بین و ظریفصورتی ملایم رنگی آرام، گرم و زنانه است و در واقع یکی از آرامبخش‌ترین رنگ‌های موجود در طبیعت است. می‌دانستید در برخی زندان‌ها دیوارها را رنگ صورتی می‌کنند تا میزان خشونت را کاهش دهند؟ از نظر رابطه روانشناسی رنگ صورتی در طراحی لباس و روانشناسی شخصیت عاشقان لباس‌های صورتی باید بگوییم که طرفداران صورتی، افرادی عاشق‌پیشه، خوش‌بین و عادل هستند. این افراد قدردان محبت اطرافیان هستند و راحتی بیش از هر چیز دیگری برایشان اهمیت دارد.
آبی؛ آرام و تاثیرگذار«آبی» بهترین رنگ برای پوشیدن در مصاحبه‌های استخدامی و رسمی است چون حس اعتماد و اعتماد به نفس را به اطرافیان منتقل می‌کند. شاید اصلا به همین خاطر بسیاری از یونیفورم‌های رسمی و اداری و فروشگاهی به رنگ آبی هستند. استادان روانشناسی دانشگاه بریتیش کلمبیا آمریکا تحقیقی را در مورد طیف‌های مختلف رنگ آبی و میزان تاثیر آنها انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که طیف‌های تیره‌تر رنگ آبی مثل سورمه‌ای در طراحی لباس از نظر روانشناسی اثر آرامش‌بخش‌تری دارند. از نظر رابطه رنگ لباس و روانشناسی شخصیت باید بگوییم که آبی‌پوشان افرادی باهوش، قابل اعتماد، تاثیرگذار و دارای آرامش درونی هستند.
سبز؛ مهربان و خوش قلببه عقیده روانشناسان، رنگ «سبز» سبب خلق و خوی خوب شما در رابطه با محیط اطراف می‌شود. لذت بردن از رنگ سبز به خاطر ارتباط آن با طبیعت است و این احساس لذت سبب احساس صلح و رضایت می‌شود. افرادی که در کمد لباس‌شان رنگ سبز بر سایر رنگ‌ها مسلط است در زندگی اجتماعی افرادی فعال و سر زنده‌اند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: تست شخصیت شناسی رنگ لباس قیمت طلا و ارز قیمت موبایل لباس و روانشناسی شخصیت نظر رابطه رنگ لباس رنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۴۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای تماشای بازیگران ترکیه‌ای یا قصۀ شمس و مولانا؟
عصر ایران؛ رضا صائمی- نمی‌توان دل‌بستۀ هنر و ادبیات ایران‌زمین بود و به تماشای فیلم «مست عشق» وسوسه نشد. قصۀ رابطۀ شمس و مولانا آن‌قدر حیرت‌انگیز و پر رمز و راز و پرکشش است که تماشای «مست عشق» به قصد رمزگشایی آن می‌تواند هر علاقه‌مند به عرفان را به سالن‌های سینما بکشاند.
با این حال وقتی به تماشای فیلم به سینمای آزادی رفته بودم، از پچ‌پچ و واکنش‌های برخی از تماشاگران اطرافم دریافتم گویی برخی بیشتر برای تماشای بازیگران ترکیه‌ای به تماشای فیلم آمده بودند و با دیدن آنان بر پرده سینما یا کنار بازیگران ایرانی فیلم به وجد آمده و درباره حضور آنها در فلان سریال ترکی حرف می‌زدند.
البته یکی از عناصر و عوامل مهم جذب مخاطب و رونق گیشه و فروش هر فیلم، حضور ستارگان سینمایی و بازیگران محبوب در آن اثر است. چنان‌که برای بسیاری از مخاطبان حضور شهاب حسینی و پارسا پیروزفر در این فیلم و هم‌بازی شدن آنها یکی از انگیزه‌های مهم تماشای فیلم است و این فی‌الذات چیز بدی نیست و البته حضور یک ستاره سینمایی خارجی هم می‌تواند به همین اندازه جاذبه داشته باشد اما اینکه برخی از تماشاگران ایرانی تنها به حضور بازیگران ترکیه‌ای در فیلم بیش از قصه آن توجه کنند عجیب است. آن هم قصۀ دو تن از مفاخر و مشاهیر ایرانی که حیرت‌انگیزترین شخصیت‌ها در تاریخ و ادبیات کهن فارسی‌اند.
به گمانم آنچه در فیلم «مست عشق» بیش از بازیگران آن چه ترکیه‌ای و چه ایرانی مهم است خود شخصیت‌های اصلی قصه‌اند یعنی شمش و مولانا. شخصیت‌هایی که دراماتیک و سینمایی نیستند بلکه واقعی‌اند. شخصیت‌هایی که باید قدر ببینند و بر صدر نشینند.
اساسا فیلمی از جنس «مست عشق» ساخته شد تا دو تن از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ ادبیات ما به مردم معرفی شود. شخصیتی که آوازه‌شان جهانی شده و در وطن خودمان کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. اینکه حضور بازیگران ترکیه‌ای و حتی ایرانی تنها انگیزه تماشای «مست عشق» باشد ضد فیلم است.
فیلمی که از زبان شمس و مولانا بر خودشناسی تاکید می‌ورزد تا بتوان از ظواهر دنیوی عبور کرد و به درک باطن جهان و جان خویش رسید. البته فیلم این ظرفیت ذائقه‌پذیری را در خود دارد و تماشای با‌بصیرت آن می‌تواند به تماشاگر کمک کند تا از ظاهر پرستی عبور کند.
با این همه چنان که اشاره شد این واقعیت غیر قابل انکار است که کثیری از تماشاگران ایرانی به شوق تماشای بازیگران ترکیه‌ای به دیدن «مست عشق» می‌روند و این در حالی است که «بنسو سورال» یکی از بازیگران ترکیه‌ای این فیلم گفته است حضور در این فیلم و حسن فتحی او را متحول کرده و بعد از این در هر نقشی بازی نمی‌کند.
ضمن اینکه از حیث بازیگری، بازیگران ما در سطح بالاتری قرار دارند و تماشایی‌ترند. گرچه مهم‌ترین مولفه و عنصر جذابیت و تماشایی بودن «مست عشق» نه بازیگران آن که دو شخصیت اصلی و واقعی آن یعنی شمس و مولاناست.
هیچ مایه و سرمایه ای برای تبلیغ«مست عشق» به اندازه خود این شخصیت نیست و کاش هر فیلمی را به تناسب جایگاه سوژه‌اش به تماشا بنشینیم نه چیدمان و ترکیب بازیگرانش. نمایش تصویری قصه شمس و مولانا کافی است تا از تماشای «مست عشق» سرمست شویم.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است